چند شعر پیوسته از فریار اسدیان

0
82
۱
پرواز بر فراز توفان
تنش جانی در ژرفا
و شکار تنها یکی لحظه.
۲
به هوای هوایی
آهن را رام می کند
آنکه قفس را می داند.
۳
شأنی در حرکت،
هزار رنگ بر گل
و شبنمی که جهانی در اوست.
۴
موسیقای انگشتان تو بر فوارۀ نور
بامداد در باد و در شاخه
و ترانۀ بیدارِ آزادی…
۵
بابک سخن بگو؛
از آسمان طلا می بارد
و بر کوهستان سرود عقاب.
۶
در دخمه های تاریک
رعشه های خنیاگران
بر لبان تو، دریغایی ناپیدا.
۷
می خوانم،
در آرامشی که توفان بر جای نهاده ست.
می نوازم
در خراب آبادِ تیره و تارِ یاد.
۸
همگان در هیاهو
صدا آرام نمی گیرد
مگر وقتی تو آرشه بر ساز می کشی.
۹
از ماه می چکد
قطره قطره آهی
که از سینه، زبانه می کشد.

دیدگاهتان را بنویسید

Please enter your comment!
Please enter your name here