قطعنامه  نشست همگانی کانون نویسندگان ایران (در تبعید) و انجمن قلم ایران (در تبعید)

در همبستگی با مبارزات مردم ایران، پیکار زن زندگی آزادی و خواست آزادی زندانیان سیاسی

 نشست همگانی کانون نویسندگان ایران (در تبعید)و انجمن قلم ایران (در تبعید) به تاریخ شنبه و یکشنبه ۱۹ و ۲۰ ماه اوت( آگوست) ۲۰۲۳، در فضا ئی آکنده از احترام و افتخار نسبت به جنبش آزادیخواهی مردم ایران و مرور دلاوری های زنان و مردانی که به سودای آزادی، دادخواهی و برابری به پیکار با تباهی، تزویر و ستم شتافتند برگزار شد. ما در فاصله دو نشست همگانی  توفان های بزرگی را از سر گذرانده ایم که چشم انداز نبرد برای آزادی و برابری را هرچه روشنتر و امیدبخش تر مینماید .

۲۵ شهریور  ۱۴۰۱، پس از قتل جنایتکارا نۀ مهسا امینی )ژینا( میلیون ها ایرانی که از ۴۴ سال جنایت ، سرکوب، فساد گسترده و تبعیض به جان آمده بودند به خیابان ها سرازیر شدند تا خشم و نفرت خود را از دستگاه زن ستیز، انسان کش و واپسگرای جمهوری اسلامی به نمایش بگذارند.

شعله های خشم مردمی که در دهه ها حکومت فریب،   خرافه پرستی و فساد شاهد گسترش فقر روزافزون اکثریت مردم، تبعیض بیشرمانۀ قومی و دینی، آپارتاید جنسی علیه زنان و دختران، نابودی زیست بوم و غارت آزمندا نۀ فرادستان و حاکمان بودند در همه شهرهای کشور زبانه کشید .  مردم به جان آمدۀ جامعۀ ما،  و در پیشاپیش آنان، زنان و دختران ، با شعار “زن، زندگی، آزادی “، با عبور از تمام مرزهای نیرنگِ “اصلاح طلب و اصول -گرا،” خواهان برچیدن بساط این نظام ضدبشری و پی افکندن طرحی نو، بر مبنای آزادی، برابری و سکولاریسم شدند. گسترش دامنۀ اعتراض ها از خیابان به دانشگاه ها، مدارس و محیط های کار لرزه وحشت بر پیکر غارتگران و سرکوبگران افکند. جمهوری اسلامی با کشتار بیش از ۶۰۰ زن و مرد و کودک، دستگیری بالغ بر ۶۰ هزار انسان آزادی خواه و معترض و اعدام مبارزان  زندانی  بسیار  کوشید تا با هراس افکنی و بگیر و ببند ،  چند روزی بر عمر ننگین خود بیفزاید. جانیان حاکم با شلیک مستقیم به چشم ها و دهان ها، با زخمی و نابینا کردن جوانان دلاور جامعۀ ما بیهوده کوشید ند تا بینش و آگاهی روزافزون مردمی بیدار و برگذشته از مرزهای توهمات دینی، نابرابری طبقاتی و تبعیضات قومی و اجتماعی را نشانه روند. اما  به رغم خشونت لجام گسیخته و توحش حاکمان، همبستگی درونی مردم شکوفاتر شد. مردان در دفاع از حقوق زنان سینه سپر کردند، کرد و ترک و فارس و بلوچ در دفاع از حقوق یکدیگر همآواز شدند و رؤیای  جامعه ای  به دور از سرکوب، تبعیض، جهل، فقر و نابرابری نیرو گرفت. فراگیرشدن خیز ش مردمی منجر به تلاش روزافزون و فرصت طلبانه طیف های مختلف اپوزیسیون قدرت باخته و قدرت طلب و همچنین امپراتوری جهانی سرمایه برای آلترناتیوتراشی و سوق دادن حرکت اعتراضی مردم به سوی جایگزینی ارتجاع ورشکستۀ  حاکم با ارتجاعی بزک شده و بدون تغییر بنیادهای طبقاتی، فرهنگی و اجتماعی شد. آنان تلاش می کردند تا با سوار شدن بر موج اعتراضات مردم،  ا ین جنبش بزرگ دادخواهی را به سکو ئی برای پرتاب  به گذشته و یا آیندهای اقتدارگرا و تمامیت خواه سوق دهند .

این تلاش گرچه به چنددستگی مردم معترض و کند کردن آهنگ اعتراض ها منجر شد؛ اما  با هوشیاری مردم  به شکست انجامید. صدای اعتراض همگانی ،  خروش فریادهای زندانیان  سیاسی  و سرودهای  آرمانخواهانه  ادامه  یافت  و  به رغم  فروکش موقت  موج اعتراضات مردمی،  این حرکت از نفس نیافتاد.

مبارزات پیوسته مردم جامعه ما تا کنون نشان داده است که آرمان خواهان خاموش نمی-شوند و دیوارهای این کهنه زندان را درهم خواهند شکست.  هیچ دیکتاتوری قادر به بندکشیدن  همیشگی  نیروی  مردم  آزادیخواه  نخواهد بود و سیلاب عظیم خشمی که پشت سد بلند سرکوب مهار میشود روزی این  بندِ  فرسوده را درهم خواهد شکست و کشتزارهای آزادی را آبیاری خواهد کرد. 

کانون نویسندگان ایران (در تبعید) و انجمن قلم ایران (در تبعید) در این نبرد غرورانگیزِ  رها ئی،  همچون گذشته، همراه و همآوازِ مردم آزادیخواه جامعه  ایستادهاند. صدای این دو نهاد پشتیبان  آزادی اندیشه و بیان ،  همانا  بانگ رسای زنان، کارگران،  زندانیان  سیاسی،  روشنفکران و همه ستمدیدگانی است که به پایان این شب تیرۀ  بیداد،  فقر و وحشتِ  دینکاران و غارتگران میاندیشند و به سپیده رها ئی چشم دوختها ند. 

پیروز و پرتوان باد 

مبارزات مردم ایران، جنبش زن، زندگی، آزادی  آزاد باد زندانیان سیاسی 

 هیئت رئیسه نشست همگانی کانون نویسندگان ایران(در تبعید) و انجمن قلم ایران (در تبعید)

۲۰ ماه آگوست ۲۰۲۳

شادیار عمرانی، علی کامرانی، عباس سماکار