بایگانی برچسب ها : فریار اسدیان

  1 پیانوی نرم لاچینی بوی خوش دودِ پیپ و شبی که به امانت در برم گرفته است.   2 سکوت در صدا، دور دست در نگاه و برگ سرخ پاییزی آرام می نشیند بر گذر.   3 اندکی از تو مانده ست هنوز در پرچینِ خاطره. باد می روبد ... بیشتر بخوانید

بر بلندای صخره، حقیقت، تنها نور بودُ بادی که شط دریغ بر تن می کشد. به جستجویت برآمدم؛ نگاهِ تند عقاب بود و کرکسی گشاده بال. من در غُرُقِ وحشت ماندم، در رازی که می دانم در تو بود؛ پنهان در میان خاطره و گور. راز را به آب بخشیدم. ... بیشتر بخوانید

یادِعاطفه سهالی زمستان 2003 این بار نوبت مکزیکی‌ها بود که حمله کنند. آنان، لباس‌هایی گشاد و پر از رنگ‌های روشن بر تن داشتند و بر کلا‌ه‌‌هایشان پرهای بزرگ عقاب نشانده بودند. از توی دو کاریزی یورش آورده بودند که از بلندی‌‌های دو رشته کوهِ روبروی هم کنده بودند به سوی ... بیشتر بخوانید

دختران موهایشان را بافته اند. بر کمرهایشان ردیف فشنگ هاست، و بر دوششان سلاح سنگین تاریخ. آنان، آینه در آینه زیبا چهره اند، و با سرود و خنده بر لبانشان به مصاف مرگ می روند؛ مرگی که ریشه دوانیده ست در خاکِ خوبِ زندگانی در مرز بی حفاظِ کوبانی. آنان ... بیشتر بخوانید

من، آن لهجۀ دیگرم؛ تعبیری از غیاب و بلوغ. کجاست آن دیگری که از غبار راه و صخره و سنگلاخ گذشته است و از سرمای اکنون تا سنگبشته های دور دست رفته است؟ بیشتر بخوانید

بســوخـتــم چـــو یکـی شعـلــۀ راهیــاب بــه دیــده، کـرد مـرا شمـع وجــودْ، دود مـلــول شــد تن مــن آخـرْ، شــد خمیــده ستبـرِ پشت و، مــرا مـُردْ به لب، سرود بیشتر بخوانید

اسلام گریزی و ستیز با فرهنگ اسلامی، بیتردید شهامتی قدسی می خواهد. از اینرو، حافظ با تکیه بر آیین مهر و آموزه های زرتشت، هول عظیم بی دینی را از دل می زداید و در پیوند با دانش عمیق خود، همچون فردوسی توسی قادر می شود که بزرگترین مجموعۀ فرهنگ دیرین این سرزمین را پدید آورد؛ در مرکز چنین فرهنگی، زایش و پرورشِ گونه ای انسان آزاد و آزاده قرار دارد که می تواند و می باید، ورای کفر و دین بیاندیشد. حافظ، با اینکه بارها آشکارا و در پرده به باورهای دینی خود اشاره داشته است، با این وجود، بیشترینۀ حافظ پژوهان کمتر به این امر توجه کرده اند. چنان که آمد، آنان به نادرستی در بارۀ مسلمانی حافظ، دارای نظری مشابه هستند؛ برخی او را عارفِ "مسلمان" خوانده اند و برخی "مسلمان" عارف. گروهی از او همچون "مسلمان" آزاده یاد کرده اند و بعضی او را "مسلمان" مؤمن پنداشته اند. بیشتر بخوانید

چیست سگتر از این همه زانو تلخ در بند شکسته تر از این همه پشت چیست دارتر بر یک پرسش خاموش که تاب می خورد در نسیمی خرد دور هر میدان بر سر هر بازار بیشتر بخوانید