تاریخچهی انجمن قلم ایران در تبعید
IRANIAN P:E:N: CENTER
IN EXILE
به منظور دستیابی به یک تریبون جهانی که بتواند پژواک صدای نویسندگان تبعیدی ایران باشد، کانون نویسندگان ایران در نشست همگانی سال ۱۹۹۴ خویش، در هلند، به این نتیجه رسید که به عضویت انجمن جهانی قلم در آید. در تماس با این نهاد، روشن شد که کانون به عنوان یک نهاد مستقل نمیتواند عضو انجمن جهانی قلم شود، اما اگر دستکم بیست نفر از نویسندگان ایرانی به صورت فردی تقاضای عضویت کنند، درخواست آنان در کنگرهی سالانه بررسی میشود و در صورت موافقت، آنان میتوانند به نام انجمن قلم ایران در تبعید، به عضویت انجمن جهانی قلم پذیرفته شوند.
در پی این پاسخ، عدهای نویسنده که اکثریت آنها عضو کانون نویسندگان ایران در تبعید بودند، به عنوانت هیئت موسس انجمن قلم ایران در تبعید، تقاضای عضویت در انجمن جهانی قلم نمودند.
در شصت و یکمین کنگره انجمن جهانی قلم، در نوامبر ۱۹۹۴ که در پراگ برگزار شد، نمایندهی کانون نویسندگان ایران در تبعید نیز به این کنگره دعوت شد تا ضمن تماس با نمایندگان مراکز انجمنهای قلم سایر کشورها، پشتیبانی آنان را در مورد به رسمیت شناختن انجمن قلم ایران در تبعید جلب کند. بدین منظور، به همت کانون نویسندگان ایران در تبعید بولتنی به زبان انگلیسی فراهم آمد که بین نمایندگان انجمنهای قلم و مسئولین کنگره پخش شد. این بولتن حاوی تاریخچه و اسناد کانون نویسندگان ایران در داخل کشور و در تبعید، وضعیت سانسور در جمهوری اسلامی ایران، ارایه درخواست عضویتِ شمار بسندهای نویسندهی ایرانی در تبعید، همراه با شناسنامهی فرهنگی و مشخصات آنان به زبان انگلیسی و درخواست عضویت انجمن قلم ایران در تبعید در این نهاد جهانی بود.
روز چهارشنبه نهم نوامبر، رئیس کنگره آرتور میلر، با یک اقدام بی سابقه متن نامهی سرگشاده ۱۳۴ نویسنده ایرانی، تحت عنوان “ما نویسندهایم” را از تریبون کنگره قرائت کرد که مورد استقبال و پشتیبانی نمایندگان در کنگره قرار گرفت. سرانجام، پس از سخنرانی نمایندهی ایران و اعلام پذیرش مفاد منشور این نهاد، عضویت انجمن قلم ایران در تبعید، در انجمن جهانی قلم، به عنوان مرکزی مستقل، به اتفاق آراء به تصویب رسید.
چندی بعد، اعضای انجمن قلم ایران در تبعید، اساسنامهی داخلی خود را تنظیم و نخستین دبیران خود را نیز انتخاب کردند و به عنوان نهادی مستقل مشغول به فعالیت شدند.
تشکیل انجمن قلم ایران در تبعید و به رسمیت شناختن آن از سوی انجمن جهانی قلم کامیابی بزرگ اهل قلم ایران در راه دستیابی به آزادی بیان اندیشه و قلم، دفاع نویسندگان و هنرمندان تحت فشار در ایران و مبارزه علیه سانسور حاکم بر کشور است. این کامیابی، ناکامی کوششهای مقامات جمهوری اسلامی بود برای به رسمیت شناساندن انجمن قلم اسلامی داخل کشور.
انجمن قلم ایران در تبعید، به دستاوردهای عرقریزان روح همهی کارورزان ادب و هنر ارج مینهد و در بیست و سومین سال تاسیس و فعالیت خود، نویسندگان ایرانی را، که در تبعید به سر میبرند، به همکاری فرا میخواند.