بیانیه کانون نویسندگان ایران «در تبعید» و انجمن قلم ایران ”«در تبعید » به مناسبت روز جهانی زن
۸ مارس، روز جهانیِ زن خجسته باد!
۱۶۴ سال از آن روز می گذرد، از روزی که زنان کارگر کارگاه های پارچه بافی و لباس دوزی درشهر نیویورک آمریکا به خیابان ها آمدند و خواهان افزایش دستمزد، کاهش ساعت و بهبود شرایط ِ کار شدند. از آن تاریخ تا کنون زنان در سراسرجهان درراه دستیابی به برابری حقوق فردی، خانوادگی، اجتماعی و اقتصادی شان با مردان، و رفع هرگونه تبعیض، ستم و خشونت پیکار و ایستادگی کرده اند. دراین جبهه آزادیخواهانه و عدالت جویانه، زنان نویسنده، شاعر، روزنامه نگار و هنرمند شانه به شانۀ زنان کارگر و زحمتکش و زنان گروه های اجتماعی گوناگون مبارزه کرده اند. طی نزدیکِ یک قرن ونیم گذشته زنان آزادیخواه و اهل قلم میهنمان نیز همگام و هم پیمان با زنان آزادیخواه جهان، درکنار مبارزه برای رهائی از بردگی خانگی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی، همراه با مردان فرهنگ ساز و فرهنگ ورز در راه آزادی اندیشه و بیان و قلم، و حذف سانسور نیز لحظه ای از مبارزه خود نکاسته اند. به گواهی تاریخ، جنبش های اجتماعی درایران با چهره هائی چون طاهره قره العین و صدها زن فرهنگ ساز و فرهنگ ورزِ دیگر، درآستانه انقلاب مشروطه و دوران پس ازآن ، تاثیر بسزائی در شکل گیری جنبش رهایی بخشِ زنانِ میهنمان داشته اند.
در نخستین کنگرۀ نویسندگان ایران که تیرماه سال ۱۳۲۵ برگزار شد در کنار نیما یوشیج، صادق هدایت، ملک الشعرای بهار، علی اکبر دهخدا و ده ها نویسنده و شاعر پُر آوازه، نویسندگان و شاعران بزرگواری همچون زهرا خانلری، فروغ حکمت، فاطمه سیاح و… حضور داشتند. ۲۲ سال بعد از برپائی این کنگره، سال ۱۳۴۷ کانون نویسندگان ایران تاسیس شد، دربرپائی این تشکل صنفی و دموکراتیک ِروشنفکران فرهنگی ، زنان نویسنده و شاعر نقش شایسته ای ایفا کردند و همراه با دیگر هموندان در راه تحقق آزادی اندیشه و بیان، و لغو هرگونه سانسور مبارزه کرده اند. زنان عضوکانون نویسندگان ایران به خاطرمبارزه در راه آزادی زنان، آزادی اندیشه و بیان و نیز مقابله علیه سانسوراز سوی دیکتاتورها رنج ها از محرومیت های های اجتماعی، توهین و تحقیر و زندان و شکنجه کشیده اند. کانون نویسندگان ایران “در تبعید” درتابستان سال ۱۳۶۱( ۱۹۸۲) به همت ۱۴ نویسنده و شاعر تبعیدی در پاریس تاسیس شد، هما ناطق، نویسنده و پژوهشگر، از بنیانگذاران این کانون بود. بتدریج تعدادی از زنان نویسندۀ تبعیدی به کانون و انجمن قلم ایران ” در تبعید”، که با همت و پشتیبانی کانون نویسندگان ایران ” در تبعید” در سال ۹۶-۱۹۹۵ تاسیس شد، پیوسته اند. زنان نویسنده و شاعر تبعیدی در کنار آفرینش، نشر و ترویج آثارشان، در راستای تحقق آرمان های کانون نویسندگان “درتبعید” و انجمن قلم ایران “در تبعید” که همانا ” آزادی بیان برای همه گروه های عقیدتی بی هیچ حصر و اسثتنا ” ست گام برداشته اند. زنان عضو این دو نهاد تبعیدی در روشنگری درباره زن ستیزی حکومت اسلامی، قلم شکنی ها و سانسورگری این رژیم مستبد و تلاش در راه تحقق آزادی اندیشه و بیان و قلم بدون حصر و استثنا، درنگ نکرده اند. کارنامۀ درخشان مبارزۀ زنان عضو کانون نویسندگان ایران، کانون نویسندگان ایران ” در تبعید” و انجمن قلم ایران ” تبعید” نشان می دهد که این عزیزان به عنوان بخشی از زنان جنبش روشنفکری و جنبش آزادیخواهانه و عدالت جویانۀ میهنمان، بیان، قلم و هنرشان را در راه آزادی به کار گرفته اند و دراین گذرِ سخت و جانفرسا از هستی شان مایه نهاده اند. آنان دوشادوش زنان کارگر، کشاورز، کارمند، معلم، هنرمند، دانشجو و همه زنان و مردان آزادیخواه و عدالت جو در برابر حکومت واپسگرا، مستبد و تمامیت خواه اسلامی ایستادگی کرده و ساختارهای آشکار و نهان نظام مردسالار و ستمگرانه ، و کلیشه های جنسیتی تحمیل شده بر زندگی فردی و خانوادگی و اجتماعی شان را افشاء و رسوا کرده اند و نسبت به تنزل زنان تا مقام شهروند درجه دو، و ستمگری های چند گانه، سلب هرگونه آزادی سیاسی، فرهنگی، مرامی و بیان اندیشه، و رواج ممیزی و تفتیش عقیده، واکنشی درخشان از خود نشان داده اند.
کانون نویسدگان ایران «در تبعید و انجمن قلم ایران “درتبعید” با افتخار ۸ مارس، روز جهانی زن و و مبارزه زنان و مردان برابریخواه و عدالت طلب را گرامی می دارند. بی حضور زنان در همۀ عرصه های اجتماعی دسترسی به آرزوهای انسانی امری ناشدنی است.
کانون نویسندگان ایران در«تبعید» و انجمن قلم ایران « در تبعید»
۸ مارس ۲۰۲۱ برابر با ۱۸ اسفند ۱۳۹۹