بیانیهٔ کانون نویسندگان ایران (در تبعید) در همراهی با اعتصاب سراسری کارگران ایران
بر خلاف شعارهای دروغ رهبران حکومت اسلامی در ایران که عنوان انقلاب مستضعفان و کارگران را برای تبلیغ مشی سیاسی و اجتماعی خود به کار می برند، طی چهل سال گذشته سهم کارگران ایرانی از ثروت ملی جز شکنجه، شلاق، زندان و اعدام نبوده است.
کارگر و خانوادهٔ کارگران امروز در ایران از امنیت شغلی، معیشتی و درمانی برخوردار نیستند و خبر خودکشی، مرگ در اثر سختی کار و فقر شدید ایشان آنقدر تکرار شده است که همهٔ جامعه از هر قشر و گروه با آن کاملاً آشنا هستند.
حکومت اسلامی در ایران به عنوان دستگاهی که بالاترین رتبه را در برخورد با منتقدان و مخالفان دارد، امروز علاوه بر آنکه بزرگترین زندان روزنامه نگاران، نویسندگان، هنرمندان، فعالان مدنی و محیط زیست و مخالفان سیاسی است، بزرگترین زندان کارگران نیز هست.
به این ترتیب، میتوان ادعا کرد جمهوری اسلامی در عرصهٔ چپاول و غارت ثروت ملی توسط باندهای مافیایی قدرت و فساد، دیگر توان ادارهٔ کشور را از دست داده و شهروندان ایرانی نیز، دیری است هیچ حقانیتی برای حاکمان انسان ستیز و سرکوبگر به نام مسلمانی و اسلام قایل نیستند.
در این روزها که کارگران در همهٔ بخش های صنعت ایران از هپکو تا هفت تپه و از شرق تا غرب و از شمال تا جنوب به ویژه، کارگران صنعت نفت با دست خالی و بدون هیچ پشتوانه ای تلاش دارند تا با اعتصاب برابر ظلم و ستم موجود ایستادگی کنند، همه گروهها و جریان های اجتماعیِ آزاداندیش در سراسر ایران کنار ایشان قرار دارند و از حق و حقوق کارگران ایرانی دفاع می کنند.
همچنین زمان آن رسیده است، نویسندگان، روزنامه نگاران و روشنفکران و روشنگرانی که برای آزادی بیان بی حصر و استثنا مبارزه می کنند در همکاری و همراهی با این جنبش دادخواه مردمی و کارگران شرافتمند ایران، از حقوق ایشان دفاع کرده و بیش از هر زمان کنار این قشر رنج دیده، در مسیر مبارزه برابر حکومت جاهلان و جنایتکاران، قرار بگیرند.
کانون نویسندگان ایران (در تبعید) به عنوان نهادی با سابقهٔ نزدیک به چهار دهه مبارزه عملی برابر سانسور و نقض آزادی بیان و شکنجه و سرکوب، از روز نخست تأسیس توسط نویسندگان و شاعران در تبعید، همواره خود را در کنار آسیب دیدگان و دادخواهان از حکومت جمهوری اسلامی دیده است و امروز نیز، کنار همهٔ کارگران ضمن اعتراض به این شرایط، خواهان رفع تبعیض و برداشته شدن یوغ ظلم و ستم و فقر مفرط از گردن ایشان و خانوادهٔ بزرگ کارگران ایران است.
کانون نویسندگان ایران (در تبعید)
۱۶٫۰۷٫۲۰۲۱